İlk kez soyu tükenmiş bir türden RNA elde edildi

Tazmanya ada eyaleti dışında bu çizgili, köpek büyüklüğündeki hayvan yaklaşık 2.000 yıl evvel başka doğal ömür alanlarından kaybolmuştu. Lakin bu canlı trajik sonuyla Avrupalıların gelişiyle tanıştı. Tazmanya’daki birinci Avrupalı yerleşimciler için pahalı çiftlik hayvanları olan koyunları öldürdükleri argümanları nedeniyle olan Tazmanya kaplanları öldürüldü. 1888 yılında, bu cinsin her bir yetişkin bireyini öldürene 1 sterlin ödül konulmuştu. Artık ise bilimsel açıdan büyük bir prensip imza atan genetik bilimciler soyu tükenmiş olan Tazmanya kaplanından RNA elde etmeyi başardı.

Soyu tükenmiş bir cinsten birinci defa RNA elde edildi

20. yüzyılda jenerasyonunun tükendiği ilan edilen ve bilinen son üyesi 1936 yılında Hobart, Tazmanya’daki Beaumaris Hayvanat Bahçesi’nde esaret altında ölen Tazmanya kaplanı, yeni bir çalışmanın konusu oldu. Yapılan çalışmada bir müze koleksiyonunda oda sıcaklığında koruma edilen Tazmanya kaplanı örneğinden bir asırdan daha eski RNA moleküllerinin izolasyonu ve dizilenmesi sağlandı. Bu sayede birinci sefer soyu tükenmiş bir tıbbın deri ve iskelet kası transkriptomları yine yapılandırıldı.

Araştırmacılar, elde ettikleri bulgularının hem Tazmanya kaplanı hem de tüylü mamut dahil olmak üzere soyu tükenmiş cinsleri tekrar canlandırmaya yönelik milletlerarası uğraşlar için ve pandemik RNA virüslerini incelemek için kıymetli sonuçları olduğunu belirtiyor. Thylacine olarak da bilinen Tazmanya kaplanı, bir vakitler tüm Avustralya kıtasına ve Tazmanya adasına yayılmış olan apeks etobur keselisiydi.

Araştırma grubundan biyolog Emilio Marmol Sanchez, yaptığı açıklamada, Tazmanya kaplanının RNA’sının incelenmesinin çeşidin gen yapısının daha güzel anlaşılmasını sağlayarak son devirlerde başlayan bu “türü diriltme” çalışmalarına yardımcı olabileceğini kaydetti. Tazmanya kaplanı tipinin kuşağının devamını sağlamak için bir proje yürüten Melbourne Üniversitesinden Prof. Dr. Andrew Pask ise bu gelişmeyi “çığır açıcı” olarak nitelendirdi.

Bu öncü çalışma, dünyanın dört bir yanındaki müzelerde saklanan ve RNA moleküllerinin ortaya çıkarılmasını ve dizilenmesini bekleyen geniş numune koleksiyonlarının keşfedilmesi için de yeni bir devrin başlangıcına işaret ediyor.